gebeente

betekenis & definitie

gebeente - zelfstandig naamwoord
uitspraak: ge-been-te

1. samenstel van beenderen van het hele lichaam of een deel ervan
♢ opa Irwin heeft pijn in zijn gebeente
1. als men van de duivel spreekt, dan rammelt zijn gebeente
[als je praat over iemand die er niet is, dan komt hij er net aan]
2. wee je gebeente!
[dreiging met pak slaag of strenge straf]
3. het kwaad zit hem tot in het gebeente
[hij is slecht tot op het bot]

Zelfstandig naamwoord: ge-been-te
het gebeente
de gebeentes

Synoniemen
beenderstelsel, geraamte, skelet