echt

betekenis & definitie

echt - bijvoeglijk naamwoord

1. geen namaak
♢ deze armband is echt goud
1. in het echt
[in de werkelijkheid]
2. precies als in de werkelijkheid
♢ is het echt gebeurd?
1. echt iets voor jou
[het past goed bij je]
2. net echt
[het kan voor echt doorgaan]
3. echt waar
[het is niet verzonnen]
3. precies zoals de naam aangeeft
♢ het is echt herfst vandaag
4. natuurlijk en gemeend
♢ haar vriendelijkheid is wel echt

Bijvoeglijk naamwoord: echt
... is echter dan ...
het echtst
de/het echte ...
iets echts

Synoniemen
authentiek, heus, natuurlijk, onvervalst, puur, reëel, waar, waarlijk, werkelijk, zuiver

Tegenstellingen
irreëel, onecht, opgelegd, vals, vermeend