durven

betekenis & definitie

durven - regelmatig werkwoord
uitspraak: dur-ven

1. je niet door angst of onzekerheid laten tegenhouden
♢ Hij is niet bang, hij durft wel op de ladder.

Regelmatig werkwoord: dur-ven
ik durf
jij/u durft
hij/zij durft
wij/zij/jullie durven
ik/jij/u/hij/zij durfde
wij/zij/jullie durfden
hij heeft gedurfd
de/het/een gedurfde ....

Synoniemen
aandurven, wagen

Tegenstellingen
aarzelen, twijfelen, weifelen