Wat is de betekenis van weifelen?

weifelen - Werkwoord 1. in besluiteloosheid niet tot handelen overgaan ♢ Hij weifelde even voor hij besloot toch de straat over te steken en dat werd hem fataal. Woordherkomst (freqtt) het verouderde weiven "zwaaien" (vergelijk: wuiven) met het achtervoegsel -el

weifelen - regelmatig werkwoord uitspraak: wei-fe-len 1. je bent onzeker en je wacht nog even voordat je iets doet ♢ hij stond lang te weifelen voor hij van de plank sprong Regelmatig werkwoord: wei-fe-len ik weifel...

v., wifelje, wivelje, wifkje, driigje, drúskje.

...

weifelde, h. geweifeld (besluiteloos zijn, aarzelen, niet kunnen besluiten).

('weifələn) (weifelde, heeft geweifeld) besluiteloos zijn. Syn. aarzelen.

(weifelde, heeft geweifeld), aarzelen een beslissing of keuze te treffen: na enig weifelen koos ik het laatste.

frequ, van ’t Mnl. weiven = heen en weer gaan, zwaaien ; vgl.: ,,Hi weyfde starckelick sijn speer”. Zie Wuiven en Wip.

...