bundel

betekenis & definitie

bundel - zelfstandig naamwoord
uitspraak: bun-del

1. pak van samengebonden dingen
♢ ze droeg een bundel kleren onder haar arm
2. boek dat is samengesteld uit losse verhalen of gedichten
♢ heb je die nieuwe bundel van Kopland al gelezen?

Zelfstandig naamwoord: bun-del
de bundel
de bundels
het bundeltje