bruinen

betekenis & definitie

bruinen - regelmatig werkwoord
uitspraak: brui-nen

1. bruin laten worden
♢ zij ligt lekker te bruinen in de zon

Regelmatig werkwoord: brui-nen
ik bruin
jij/u bruint
hij/zij bruint
wij/zij/jullie bruinen
ik/jij/u/hij/zij bruinde
wij/zij/jullie bruinden
hij heeft gebruind
de/het/een gebruinde ....
bruinend, bruinende