bekennen

betekenis & definitie

bekennen - regelmatig werkwoord
uitspraak: be-ken-nen

1. zeggen dat je iets slechts gedaan hebt
♢ hij bekende de inbraak bij de politie

Algemene uitdrukkingen:
1. er was geen mens te bekennen
[er was niemand te zien]
Regelmatig werkwoord: be-ken-nen
ik beken
jij/u bekent
hij/zij bekent
wij/zij/jullie bekennen
ik/jij/u/hij/zij bekende
wij/zij/jullie bekenden
hij heeft bekend
de/het/een bekende ....
bekennend, bekennende