pad dat bestemd is voor ruiters.
Uit onderzoek is gebleken dat 70 % van de ruiters bij voorkeur rijdt door het vrije terrein. Hoewel het paard wellicht het meest milieu-eigene transportmiddel genoemd mag worden, wil dat nog niet zeggen dat het gebied waar wordt paardgereden niet wordt belast. Zo leidt de paardemest in voedselarme biotopen tot een ongewenste verrijking, terwijl in vele gebieden (m.n. duinen en heide) de ondergrond gevoelig is voor de belasting door de hoeven. Het is daarom beter de ruiters te verplichten om vaste paden te gebruiken. Het verdient aanbeveling over te gaan tot de aanleg van ruiterpaden. Ruiters kunnen nl. hinder ondervinden van het andere verkeer; fietsers en wandelaars kunnen zich echter slechts moeizaam verplaatsen over door paarden mul gemaakte paden. Aangezien 50 % van de ruiters gemiddeld niet langer rijdt dan twee uur, moeten de ruiterpaden vooral gelegen zijn in de buurt van de stalling.
