het houden van kippen, kalkoenen of eenden met als doel de produktie van eieren, vlees of dons. Vooral de legpluimveehouderij heeft zich ontwikkeld tot een bedrijfstak waarbij grote aantallen dieren worden gehouden op een beperkte ruimte.
Het voeren, de drinkwatervoorziening en het verzamelen van de eieren zijn geautomatiseerd. Tot nog toe kan men dit alleen realiseren door de dieren te houden in kooien of legbatterijen, waarin zij zeer weinig bewegingsvrijheid hebben. De oppervlakte per dier is soms niet meer dan 400 cm2. Velen achten deze vorm van huisvesting in strijd met het welzijn van de dieren. Door verschillende overheden wordt in EG-verband geprobeerd tot afspraken te komen en goede richtlijnen voor het houden van pluimvee op te stellen.Een alternatief voor het houden van kippen in legbatterijen is het houden van scharrelkippen op strooisel. Dit systeem vraagt meer arbeid, waardoor de scharreleieren duurder zijn. Doordat dit produkt officieel is erkend en als zodanig mag worden verkocht, is het publiek in staat het houden van scharrelkippen te bevorderen. In België verricht het Rijksstation voor de Kleinveeteelt te Gontrode zowel praktisch als wetenschappelijk onderzoek op het gebied van de pluimveeteelt, evenals het Ned. Instituut voor de Pluimveeteelt ‘Het Spelderholt’ (IPS) te Beekbergen.