typische woon- of verblijfplaats van een plante- of diersoort. Verschillende diersoorten die samen in een zelfde geografisch gebied voorkomen, hebben vaak duidelijk verschillende habitats of delen van de omgeving waarin zij naar voedsel zoeken en zich voortplanten: bepaalde vegetatietypen, zones met een bepaalde lichtintensiteit of vochtigheidsgraad, bepaalde bodemtypen enz.
De verschillende mezesoorten in hetzelfde gebied hebben b.v. een verschillende habitat doordat zij op een ander hoogteniveau in een bos leven. In de loop van een jaar kan de habitat sterk wisselen, b.v. als gevolg van de broedcyclus, waarvoor vaak een specifieke ecologische niche moet worden opgezocht. Ook kan een soort haar jachtgebied verleggen al naar gelang een bepaald soort voedsel aanwezig is gedurende een beperkte tijd van het jaar. De specifieke habitats zijn waarschijnlijk grotendeels ontstaan ten gevolge van competitie met andere soorten, zodat hiermee ook voedselspecialisaties gepaard gaan. Eilandbewonende soorten hebben vaak een veel uitgebreidere habitat dan vastelandbewoners, doordat de eerste geen competitie van nauwverwante soorten ondervinden en de laatste wel. De bejaging door roofdieren heeft waarschijnlijk een rol gespeeld bij het zich beperken van de soorten tot een specifieke habitat.
Als hetzelfde soort voedsel of een zelfde soort prooi door verschillende soorten wordt nagejaagd, kan agressie tussen de soorten optreden bij de verdediging van het voedselterritorium. Door allerlei menselijke activiteiten vindt over de hele wereld een nivellering van habitats plaats, d.w.z. een steeds grotere eenvormigheid, waardoor niet alleen de sterk gespecialiseerde soorten in aantallen afnemen of zelfs uitsterven, maar de concurrentie en agressie tussen soorten die het nog weten vol te houden, toenemen. De lijster en de merel b.v., die van oudsher verschillende typen bosvegetatie verkozen, zijn langzamerhand in de stadsparken en tuinen (dat zijn sterk genivelleerde milieus) geduchte concurrenten van elkaar geworden.
