vrachtvaart met duweenheden, die bestaan uit een aantal bakken (meestal vier) en een speciale duwboot. Het geheel gedraagt zich door de onwrikbare koppelingen als een vaartuig.
De duwvaart is ontwikkeld in de vs en werd in 1957 in West-Europa geïntroduceerd. Voordelen van de duwvaart t.o.v. de sleepvaart zijn: veel lagere bouw-, onderhouds- en personeelskosten, terwijl het rendement van de voortstuwing aanzienlijk hoger is (minder waterweerstand). Nadeel is: de manoeuvreerbaarheid van een duweenheid is slechter dan van een sleep bemande schepen met eigen stuurinrichting, waardoor alleen grote vaarwegen voor de duwvaart geschikt zijn; bovendien verslechtert de veiligheid op de rivier.Zesbaksduwvaart of duwvaart met vier vergrote bakken, zoals de gemeente Rotterdam en de grote duwvaartrederijen voorstaan, is uit oogpunt van veiligheid niet mogelijk. De Rijn is daarvoor niet geschikt. Invoering van de zesbaksduwvaart zou ingrijpende rivieraanpassingen nodig maken: verruiming van bochten o.a. in de Waal bij Nijmegen (Ooypolder) en uitgebreide oeververdedigingswerken die een ernstige aantasting van natuur en landschap zouden inhouden. In juli 1982 besloot de minister van Verkeer en Waterstaat dat verder onderzoek nodig is naar de wenselijkheid en de gevolgen van de invoering van de zesbaksduwvaart, alvorens een beslissing over de toelating te nemen.
In België is men in de jaren zestig gestart met het verbreden van het Albertkanaal zodat dit thans geschikt is voor de duwvaart. Dit heeft geleid tot achteruitgang en verlies van natuurgebieden en landbouwgronden.
