chemische verbindingen die worden toegevoegd aan synthetisch vervaardigde materialen, met het doel de brandbaarheid te verminderen. Hiervoor worden chemicaliën gebruikt van zeer uiteenlopende chemische structuur, zoals dechloraan (een chloorkoolwaterstof, die als bestrijdingsmiddel bekend is onder de naam mirex), fosforzuuresters (o.a. trio-cresylfosfaat, TOCP), antimoontrioxide, boorverbindingen en polybroombifenylverbindingen (PBB’S).
De milieutoxicologische risico’s van deze verbindingen die in grote hoeveelheid aan kunststofprodukten worden toegevoegd, zijn grotendeels onbekend. Van mirex is bekend dat door fotochemische reactie het zeer toxische fotomirex wordt gevormd. Berucht is de omvangrijke vergiftiging van vee, huisdieren en mensen door PBB’S in Michigan (vs) in 1973. Hier werd door verwisseling van zakken ‘Natrimaster’ (magnesiumoxide) met ‘Firemaster’ (PBB’S) een partij veevoer besmet. De PBB’S vinden buiten de vs nog steeds toepassing (vaak in combinatie met arseentrioxide) als brandvertragend middel (in hoeveelheden van 5-20 %) in o.a. ABS, polystyreen, polyetheen, polyester, polyamide, epoxyharsen, indiarubber, poly-urethaanschuim (→ kunststoffen), verven en vernis. Overigens bedroeg zelfs tijdens het hoogtepunt van het gebruik van de PBB’S als brandvertragend middel de verkoop minder dan 1 % van de totale verkoop in de wereld aan brandvertragende middelen.
