het verwijderen van de bovengrondse plantendelen d.m.v. vuur, zodanig dat het opnieuw uitlopen van de vegetatie mogelijk is. Branden dient ter verjonging van de vegetatie en wordt vooral toegepast bij heide en tropische graslanden.
Om heide in optimale conditie te houden voor schapen brandden de herders vroeger in febr.-mrt. om de 8-15 jaar kleine stukken heide. In deze periode zijn de in de strooisellaag en bodem levende dieren nog in winterrrust, het broedseizoen is nog niet begonnen, en de bodem is nog zo vochtig dat de wortels niet worden aangetast. De struiken lopen opnieuw uit en de niet-verbrande humus vormt een goede kiembodem voor nieuw zaad.Met het wegvallen van de schapenteelt verdween ook de kennis van de techniek van het branden. Hierdoor en wegens het gevaar voor de omgeving worden heideterreinen tegenwoordig steeds meer gemaaid. In de tropen worden aan het begin van de droge tijd de natuurlijke graslanden (savannes) in brand gestoken om de hergroei van meerjarige grassen te stimuleren en zo in de droge tijd vers gras voor het vee te hebben. Door onoordeelkundig branden (verkeerde tijd, te vaak) wordt de vegetatie vernietigd, waardoor grote gebieden aan erosie worden blootgesteld.
