chemisch element (symbool Be), licht metaal met een hoog smeltpunt (1280 °C). Beryllium wordt o.a. toegepast in kernreactoren als reflector of vertrager van neutronen, als constructiemateriaal voor raketten en ruimtevaartuigen en voor vensters in röntgenbuizen.
Berylliumoxide wordt toegepast in sommige transistoren, halfgeleiders en spanningsleiders. Dampen of stof van beryllium en zijn verbindingen geven bij inademing kans op het ontstaan van de longziekte berylliose. Oplosbare berylliumzouten kunnen huidziekten veroorzaken. Na de Tweede Wereldoorlog, toen de toepassing van beryllium enige betekenis kreeg, hebben zich in de vs enkele gevallen van berylliose onder de burgerbevolking voorgedaan in de buurt van berylliumverwerkende bedrijven. Al in 1950 werd daarom in de vs een norm vastgesteld voor de concentratie van beryllium in de buitenlucht. De MAC-waarde (1980) bedraagt 0,002 mg/m3. Beryllium en een aantal berylliumverbindingen (o.a. berylliumsulfaat) zijn kankerverwekkend.
