Gepubliceerd op 01-12-2020

airconditioning

betekenis & definitie

(luchtbehandeling), geheel van technologische processen, waarmee de condities van de lucht in een ruimte op een gewenst peil gebracht en gehouden worden. Een van de belangrijkste onderdelen van deze processen is de luchtverversing.

Van buiten aangezogen lucht wordt in de airconditioninginstallatie gemengd met retourlucht uit de desbetreffende ruimte. Dit mengsel wordt verwarmd of gekoeld en bevochtigd of gedroogd, en vervolgens in de ruimte geblazen via inblaasroosters. De condities van deze inblaaslucht wijken af van de verlangde condities. Als b.v. moet worden gekoeld in een ruimte die wordt opgewarmd door b.v. motoren of de zon, dan moet de ingeblazen lucht enkele graden kouder zijn dan de gewenste temperatuur. Airconditioning gaat gepaard met een vrij groot energiegebruik. Als koelmedium worden gewoonlijk fluorchloorkoolwaterstoffen gebruikt, die zeer milieu-onvriendelijk zijn, als ze bij afdanken van het apparaat vrijkomen. Op zich is een airconditioning dan ook niet milieuvriendelijk te noemen, maar door de wijze van bouwen, staalskeletbouw met veel glas enz., is in veel gevallen airconditioning voor het handhaven van een goed werkklimaat wenselijk.