Parasitisme is een samenlevingsvorm tussen twee verschillende organismen waarbij een soort voordeel ondervindt van de relatie terwijl de relatie nadelig is voor de andere soort.
Een parasiet heeft voordeel van de samenlevingsvorm en voedt zich direct of indirect met de gastheer die de nadelen ondervindt van de relatie. De parasiet heeft zijn gastheer ook nodig voor de voortplanting; sommige parasiet hebben meerdere gastheren om hun levenscyclus te voltooien. Omdat een parasiet zijn gastheer nodig heeft voor voortplanting of voedsel, zal hij hem nooit opzettelijk doden tenzij het mogelijk is een andere gastheer te bereiken. Dit laatste is een belangrijk kenmerk om parasieten te onderscheiden van parasitoiden. Parasieten zijn klein ten opzichte van de gastheer en zijn te onderscheiden in ectoparasieten en endoparasieten. De eerste groep zijn de soorten die op de gastheer leven; dit zijn bijvoorbeeld luizen en vlooien. Endoparasieten leven in de gastheer en voorbeelden zijn lintwormen, pathogene bacteriën en virussen.
Parasieten zijn vooral bekend als virussen, bacteriën, schimmels, lintwormen en plasmodium(malaria) die allerlei ziektes en ongemakken veroorzaken. Er zijn ook planten die parasitair kunnen leven op andere planten waarbij alle voedingstoffen worden onttrokken aan de gastheer. Een van de bekendste parasitaire planten is de maretak; dit is echter een halfparasiet. De halfparasiet zoals de maretak onttrekt alleen water en de daarin aanwezige mineralen van zijn gastheer want hij is wel in staat om zelf door middel van fotosynthese suikers te produceren.
Parasieten kunnen ook andere parasieten als gastheer gebruiken. Er bestaan virussen die bacteriën kunnen infecteren; deze virussen worden dan bacteriofagen genoemd. Er is een groot virus ontdekt dat amoebes infecteert en dat tegelijkertijd geïnfecteerd kan worden door een erg klein virus.
