synchronisatie

betekenis & definitie

synchronisatie - Coördinatie in de tijd. S. kan voorkomen ten opzichte van 1. de niet-levende omgeving: hierbij gaat het doorgaans over een dagelijkse of jaarlijkse periodiciteit (circadiaans en circannisch ritme) en spelen tijdgevers een rol, 2. soortgenoten: hierbij wordt het gedrag van het ene individu met dat van (een) ander(en) gecoördineerd door de communicatie; vooral bij het voortplantingsgedrag (inzonderheid de balts) en bij groepsactiviteiten (jagen bijvoorbeeld).