autonoom zenuwstelsel

betekenis & definitie

autonoom zenuwstelsel - of vegetatief, of visceraal zenuwstelsel. Een netwerk van afferente en efferente zenuwbanen die de inwendige organen innerveren. Het werkt buiten de wil. Het zorgt voor het constant houden van het inwendig milieu van het organisme ( = homeostasis) en de regulering van de functies van de organen overeenkom¬stig de wisselende eisen van het milieu. Het bestaat uit twee antagonis¬tisch werkende systemen: de sympathi¬cus en de parasym¬pathicus. Binnen de coördinatie van gedrag is het a.z. belangrijk doordat het, naast de werking van de hersenschors mee een invloed heeft op het genereren van emoties.