Geschrift waarin de auteur zijn eigen leven beschrijft; verwant aan memoires. Een van de oudste voorbeelden is Confessiones (‘Bekentenissen’) van de H. Augustinus (ca.400). Het genre kwam pas echt tot bloei vanaf de Renaissance.
Beroemde voorbeelden zijn Les confessions (1782/89) van J.-J. Rousseau, The autobiography (1791) van Benjamin Franklin, Dichtung und Wahrheit (1811-33, 4 dln.) van Johann Wolfgang von Goethe en Confessions of an English opium-eater (1822) van Thomas de Quincey. In Nederland komt het genre maar weinig voor; twee voorbeelden: Het vuur brandde voort (1949) van Henriëtte Roland Holst en Mijn getijdenboek (1975) van Harry Mulisch.
