De bewapening die gebaseerd is op het principe van de kernsplitsing. Daarom worden ze ook wel kernwapens genoemd.
Na de eerste succesvolle proef met een atoombom op 16 juli 1945 werden wapens ontwikkeld die een veel grotere vernietigingskracht hadden dan de conventionele wapens. De kracht van de nucleaire wapens wordt in tonnen van de conventionele springstof TNT (trinitrotoluol) uitgedrukt.
Nucleaire wapens speelden een belangrijke rol in het afschrikkingsevenwicht tijdens de Koude Oorlog. Zowel de Sovjetunie als de Verenigde Staten wisten dat door het bezit van nucleaire wapens de andere partij in staat was een dodelijke klap uit te delen. In feite hielden beide machtsblokken elkaar in een uitzichtloze gijzeling, wat leidde tot een ongebreidelde wapenwedloop. In de loop van de jaren zeventig werden voor het eerst verdragen gesloten (Strategic Arms Limitation Talks) die de wapenwedloop beteugelden. Het einde van de Koude Oorlog in het begin van de jaren negentig reduceerde de betekenis van nucleaire wapens aanzienlijk.
