Gepubliceerd op 13-06-2017

Assad, Hafiz Al- (1928)

betekenis & definitie

Syrisch politicus; president sinds 1971.

Assad was van eenvoudige afkomst. Uit protest tegen de sociale misstanden in Syrië sloot hij zich als student bij de Ba'ath-partij aan. In 1955 voltooide hij zijn opleiding tot piloot bij de Syrische luchtmacht. Wegens kritiek op het terugtrekken van Syrië uit de Verenigde Arabische Republiek werd hij in 1961 ontslagen. Toen de Ba'ath-partij in 1963 in Syrië aan de macht kwam, werd Assad opperbevelhebber van de Syrische strijdkrachten. In februari 1966 schoof de radicale vleugel van de Ba'ath-partij Hafiz al-Assad naar voren als minister van Defensie. Onder Assad leed Syrië in de Zesdaagse Oorlog een zware nederlaag tegen Israël. De Israëli's veroverden de Golan-hoogten, van waaraf in voorafgaande jaren talloze beschietingen op het noorden van Israël waren uitgevoerd. In 1971 werd Assad president.

Onder Assad verslechterden de verhoudingen met het rivaliserende Ba'ath-bewind in Irak, terwijl de verhoudingen met Egypte en met de Sovjetunie verbeterden. In 1973 kreeg Syrië een nieuwe grondwet. Het land ging Syrische Arabische Republiek heten, `een democratische, volks- en socialistische staat'. In hetzelfde jaar moesten Syrische troepen in de Jom Kippoer-oorlog opnieuw het onderspit delven tegen Israël. In de tweede helft van de jaren zeventig raakten de Syriërs onder leiding van Assad steeds meer betrokken bij de burgeroorlog in Libanon. In 1976 beheerste Syrië een groot deel van het buurland. Door de Israëlische invasie van 1982 verloren de Syriërs weliswaar een deel van hun machtspositie in Libanon, maar aan het eind van de jaren tachtig hadden ze hun oude positie weer grotendeels hersteld.

President Assad raakte door zijn Libanese politiek en zijn onbarmhartig optreden tegen binnenlandse oppositie internationaal geïsoleerd. Het uitmoorden van dorpen werd hem niet in dank afgenomen. Hij wist zijn aanzien te herstellen door zich in de tweede Golf-oorlog (1991) tegen het Irak van Saddam Hoessein te keren. Daardoor werd hij voor het Westen weer acceptabel. Met Israël kwamen moeizame onderhandelingen over vrede op gang. De teruggave van de Golan-hoogten bleek het grootste struikelblok.