Een politiek waarbij men de vrede wil handhaven door steeds weer concessies te doen aan de tegenpartij.
Tot de Duitse inval in Polen (1939) voerde met name Groot Brittannië een politiek van appeasement ten opzichte van Duitsland. Het werkwoord `to appease' betekent `sussen, kalmeren'.
Die politiek heeft een slechte naam gekregen, omdat de concessies die Duitsland van Groot Brittannië en Frankrijk kreeg de agressie van Hitler niet afremden, maar juist versterkten. Als dieptepunt wordt het verdrag van München (september 1938) beschouwd, waarbij Duitsland toestemming kreeg díe delen van Tsjechoslowakije te annexeren waar meer dan vijftig procent Duitssprekenden woonden, in ruil voor de belofte geen verdere territoriale eisen in Europa te zullen stellen. Vijf maanden later bezette Duitsland de overblijvende delen van Tsjechoslowakije.
