Lexicon van de Psychologie

N. Sillamy (1965)

Gepubliceerd op 22-02-2023

ONEVENWICHTIGHEID

betekenis & definitie

afwijking die een maatschappelijk → onaangepast gedrag tot gevolg heeft. Psychische onevenwichtigheid kenmerkt zich voornamelijk door een veranderlijk humeur, het in sterke mate vatbaar zijn voor → emoties en een algehele onstandvastigheid, waardoor mensen aan verscheidene dingen beginnen, die ze later weer opgeven.

De betrekkingen die ze met de mensen uit hun omgeving onderhouden, staan aan dezelfde wisselvalligheden bloot en zijn dikwijls stormachtig. Vanaf de kinderjaren is hun leven bepaald door ontvluchtingen, zwerftochten, diefstallen, alcoholisme en zelfmoordpogingen. Lange tijd dacht men dat geestelijke onevenwichtigheid door de → constitutie bepaald wordt, maar tegenwoordig is men van mening dat de invloed van de →opvoeding van beslissende betekenis is. Gemis aan ouderlijk gezag, moeilijkheden in de ~> identificatie met de vader (bij een jongen) of met de moeder (bij een meisje), → gezinsontwrichting (echtscheiding) en onzekerheid van het leefmilieu oefenen de schadelijkste invloed uit. Karaktermoeilijkheden die zich bij onevenwichtige mensen voordoen, kunnen verdwijnen dankzij individuele → psychotherapie, maar vooral dankzij → groepstherapie. - Labiliteit.