zenuwachtige opwinding, een hevige, verwarde activiteit. Agitatie, die alnaargelang de oorzaken grote verschillen vertoont, is altijd herkenbaar aan een verward, niet doelgericht gedragspatroon: grimassen, zenuwtoevallen, misplaatste woorden en gebaren, enz.
Over het algemeen drukt dit → gedrag een toestand van verwarring uit, waarin iemand zich bevindt die blootgesteld is aan spanningen waarvan hij zich niet kan bevrijden. Een dergelijk gedrag kan men opvatten als een onhandige, niet afdoende poging een pijnlijke situatie te ontvluchten. Zo kan zich een hevige opwinding voordoen bij een hypergevoelige scholier, die voor de eerste maal bij zijn moeder weggaat wanneer hij voor het eerst naar de lagere school gaat. Een dergelijk gedrag, dat vrij veel voorkomt, is meestal van korte duur, wanneer de opvoeder tegenover het kind een welwillende houding aanneemt en het een gevoel van zekerheid geeft. Het betreft hier dus een niet ernstige emotionele reactie (→ emotie). Maar er bestaan andere vormen van opwinding, die een gevaarlijker en ernstiger karakter hebben die vergezeld gaan van → verstandsverbijstering en ijlen, zoals bij → psychosen of bij een delirium tremens. In dergelijke gevallen moet de zieke onmiddellijk behandeld worden.
