het vermogen om uit de menigvuldige, in voorstellingen gerepresenteerde ervaringsinhouden algemene kenmerken in begrippen onder te brengen, het individuele te beschouwen vanuit een algemeen gezichtspunt en zo de werkelijkheid overzichtelijk te ordenen.
Het vermogen tot abstract denken is bij de mensen in verschillende mate aanwezig. Er zijn mensen die niet kunnen uitkomen boven de sfeer van het aanschouwelijk gegevene, die het bijzondere niet weten te scheiden van het algemeen essentiele.
In hoge mate vertoont zich ontwikkelingspsychologisch gezien dit gebrek aan abstractievermogen bij het kind, dat bijv. het woord ‘stoel’ aanvankelijk als aanduiding van éen bepaalde stoel opvat en pas geleidelijk, d.m.v. het abstraherend denken, leert dat het begrip stoel identieke wezenskenmerken samenvat van verschillende voorwerpen → Piaget onderscheidt vier hoofdstadia in de ontwikkeling tot de abstracte denkprocessen: het symbolisch en pre-logisch denken; het intuïtieve denken; concrete denkprocessen; het formele denken. → Concept, Redenering.
