Commanderij, 1. Bestuurlijke eenheid van kerken, landerijen en boerderijen onder het beheer van een commandeur.
Commandeur was oorspronkelijk een rang bij een geestelijke ridderorde. Een voorbeeld is de commanderij Gemert, die tot 1794 als vrije heerlijkheid in handen was van de → Duitse Orde. 2. Aanduiding van het commandeurshuis, waarin de oversten van geestelijke ridderorden zoals de Duitse Orde, de → Johannieterorde of de → Tempeliers resideerden. Tot aan de Reformatie vormden zij regionale geestelijke centra. Voorbeelden hiervan zijn nog te vinden bij Schelluinen, Montfoort en Alde Biezen.
