Lexicon der Natuurgeneeskunde

Ernst Meyer Camberg (1981).

Gepubliceerd op 11-06-2020

Bijnieren

betekenis & definitie

klieren met interne secretie, die van vitaal belang zijn. Liggen ter weerszijden van de nieren aan de bovenste pool daarvan.

Zijn klein en wegen ongeveer 10-12 gram. Bestaan uit merg- en schorssubstantie. In de mergsubstantie wordt het hormoon gevormd, adrenaline, dat het vegetatieve zenuwstelsel aanzet en de suikerstofwisseling reguleert, de vaten doet samentrekken, werkzaamheid van het hart vergroot en de bloeddruk doet stijgen. In de schors worden hormonen (Corticosteron, cortison, e.a.) gevormd; wanneer deze ontbreken ontstaat de ziekte van Addison. Sinds kort worden de hormonen van de bijnierschors gebruikt voor het behandelen van een groot aantal ziekten, waaronder reuma.