(Zea maysj, Turkse tarwe, Engels corn, Maleis iijagoeng, éénjarig gewas behorende tot de Grassen*. Mannelijke aartjes 2-bloemig in eindpluim; vrouwelijke verenigd tot zijdelingse bloeikolven (tot 40 cm lang), omgeven door bladscheden.
Afk. uit Amerika, in Europa vooral verbouwd in Spanje en Italië, in Ned. als groenvoer. Na rijst de voornaamste graanvrucht ter wereld. In Amerika wordt het meel, vermengd met rogge en tarwemeel, tot brood gebakken. De M.-korrel (wit, geel of rood) wordt verwerkt tot maizena, cellulose of glucose, springstoffen, bier, spiritus en vernissen. Uit de kiemen wordt M.-olie en perskoek (veevoer) bereid. In Italië wordt uit de grof gemalen korrels een dikke pap, polenta, bereid (een volksvoedsel); in Z.-Amerika bereiden inboorlingen uit M. door gisting een drank (chicha); in Mexico bereidt men uit het stengelsap de drank Pulque de Mahiz.
