(106-43 v.C.), Rom. staatsman en grootste Rom. redenaar. Ontving zijn opleiding in Rome en Athene.
Was in 63 consul en verijdelde toen de staatsgreep van Catilina. Kwam in 60 in botsing met het driemanschap Caesar, Pompejus en Crassus en moest 58 in ballingschap gaan. Koos in burgeroorlog tussen Pompejus en Caesar de zijde van Pompejus; kreeg na Pharsalus (48) van Caesar vergiffenis. Bestreed na Caesar’s dood (44) Antonius; werd door afgezonden lieden vermoord. Beroemdste redevoeringen : in Verrem (tegen Verres, die zich aan afpersing had schuldig gemaakt), in Catilinam (tegen C.), Pro Roscio Amerino, Pro Marcello, de Philippische redevoeringen (tegen Antonius) etc. Schreef ook philosophische verhandelingen, o.a. de Tusculanae disputationes (gesprekken te Tusculum, C.’s buitenverblijf), De finibus bonorum et maloriim (over de grenzen tussen goed en kwaad), De officiis (over de plichten), etc.
Verder zijn nog 864 brieven van hem bewaard gebleven. Zijn geschriften gelden voor de schoonst ' proza-literatuur der Romeinen.
