(Lat.: chorus), bij de Gr. een afgesloten dansruimte, later de ronde- en reidans zelf, vooral indien begeleid door liederen die een godheid verheerlijkten. Uit de koren ontwikkelde zich het Gr. drama, daar het gewoonte werd tussen de koren een dialoog in te lassen die op leven en daden van de god betrekking had.
In de muziek is K.1e. de vereniging van zangers die samen een werk uitvoeren;
2e. vocale ensemblewerken.
In de liturgie: zangersgroep die afwisselt met de voorzangers, speciaal bij openbare plechtigheden; ook: plaats waar koorgestoelte staat en het K.-officie gezongen wordt.
