(1), in de metaalbewerking een technisch procédé, waaraan vooral staalsoorten worden onderworpen en waarbij het te behandelen object tot een bepaalde temperatuur wordt verhit en daarna plotseling afgekoeld in water, olie of oplossingen van verschillende samenstelling, soms ook door een luchtstroom. De verkregen hardheid hangt af van de bereikte temperatuur en de wijze van afkoeling;
(2) het verhogen van het smeltpunt van oliën of vetten (walvistraan bijv.) d.m.v. hydrogenering der onverzadigde dubbele bindingen. Hierdoor wordt de verbinding vast en kan dus als spijsvet verwerkt worden.
