rhythmische beweging van het lichaam, meest op muziek. Gebaseerd op emoties en universeel instinct in de mens, is D. in diverse vormen van de vroegste oudheid af (sacrale, tempel-D.-en) in riten, ceremoniëlen, zo ook als vermaak, toegepast, en ontwikkelde zich tot een kunst.
In Egypte was de D. hoog ontwikkeld; zij begeleidde de relig. riten der Hebreeërs, was in Gr. verbonden met beoefening van muziek en poëzie. Zij ontwikkelde zich aan de diverse hoven van Europa, totdat in 1661 te Parijs een Acad. Royale de Danse werd gesticht. Vele landen hebben volksdansen opgeleverd, die van buiten de grenzen zijn overgenomen en dikwijls in de banen van kunstdans zijn geleid. Tal van landen koesteren tegenwoordig de eigen volksdans als een nationale schat. Het ballet, dat ingewikkelde techniek met zich brengt en veelal nauw verbonden is met het drama (opera), heeft nieuwe inspiratie ontvangen door het streven van beroemde solodansers, evenals het programdansen. Bij primitieve volken komen nog collectieve uitbeeldende groepsdansen (krijgsdansen, geestendansen, zwaarddansen e.d.) voor Danse macabre (Fr.), z Dodendans.
