verzamelnaam voor die theorieën en bewegingen, die het privaat bezit willen vervangen door een gemeenschappelijk (Lat.: communis = gemeenschappelijk) bezit. Men kan C. onderscheiden in C. in uitgebreide zin - dan valt daaronder een gemeenschappelijk maken van productiemiddelen èn verbruiksgoederen - en in C. in engere zin: het aan de gemeenschap brengen van de productiemiddelen alleen.
Dit laatste is ook het streven der sociaal-democraten en dezen noemen dit „socialisme”. Het fundamenteel verschil tussen deze beide hoofdstromingen der arbeidersbeweging schuilt in de aangewende middelen tot verwezenlijking van het doel: de sociaal-democraten wensen gebruikmaking van democratisch-parlementaire methoden om zo de meerderheid van het volk te winnen, de communisten willen een dictatuur van het proletariaat, eigenlijk van de klassebewuste revolutionnaire voorhoede daarvan, ter vestiging van het socialisme. Het tegenwoordige C. is het tot een wereldbeweging uitgegroeide Russische bolsjewisme, waarvan Lenin de voornaamste theoreticus en practische leider is geweest en dat thans in Stalin belichaamd is. De communisten van heden maken er aanspraak op, de eigenlijke aanhangers en verwezenlijkers van de denkbeelden van Marx en Engels te zijn, speciaal van die, vervat in het „Communistisch Manifest” van 1847. Hun voorbeeld volgend - Marx en Engels wezen toen de term „socialistisch” als burgerlijk af - hebben zij ook sinds 1918 - nadat de Russische Revolutie geslaagd was - niet meer sociaal-democraten, die zij „verburgerlijkt” noemen, willen heten.
