(Lat. censura, beoordeling). Bij de Romeinen bestond een C. der zeden, die door censoren werd uitgeoefend.
Tegenwoordig kent men hoofdzakelijk de kerkelijke, zedelijke en politieke C. op drukwerken en andere geestelijke uitingen.De R.K. Kerk heeft sedert het Concilie van Trente een Index librorum prohibitorum (Lijst van verboden boeken) en voor het drukken van R.K. godsdienstige boeken is toestemming van de geestelijke autoriteiten nodig. In het R.K. kerkrecht is C. een zware geestelijke straf, waarvan men als regel door de biechtvader niet wordt ontslagen. Er zijn drie censuren: excommunicatie, interdict en suspensie. De politieke, resp. militaire C. strekt zich, behalve tot boeken en brieven, ook uit tot toneel, film en radio.
