Censuur is simpel gezegd het tegenhouden of verbieden van publicatie van bepaalde informatie. Een staat of groepering gebruikt deze macht om informatie achter te houden. Censuur is het verbannen van elke manier van het overbrengen van bepaalde informatie of visies of van andere uitingsvormen als kunst en muziek. Censuur wordt gebruikt om een mening van een persoon of een groep onderdrukken, ontwikkeling van een maatschappij tegen te houden of om een politieke situatie in stand te houden. Censuu...

Censuur betekende oorspronkelijk het „Censorschap", de waardigheid, het ambt van „Censor" bij de Romeinen. Er waren er twee; zij ontleenden hun naam aan het woord Census — Cyns, dien zij moesten regelen. Zij moesten n.1. alle 5 jaar het volk in verschillende klassen indelen naar rang, stand en vermogen. Deze schatting oi indeling heette census. Na afloop der schatting werd een plechtig zuiveringsoffer opgedragen, lustrum geheeten, waarnaar ook wel het 5-jarig tijdvak zelí lustrum genoemd werd. (...

censuur - Zelfstandignaamwoord 1. controle van de kant van een autoriteit (vaak de overheid, ook de kerk) op de informatiestroom ♢ - Tijdens de coup stond de staatszender onder militaire censuur. ♢ - De stap is deels ingegeven door enkele “technisch zeer verfijnde” cyberaanvallen op de Singaporese overheid, aldus premier Lee Hsien Loong tegenover journalisten. Het betreft onder meer een incident uit 2013, toen ha...

Het verbod door de regering op het openbaar maken van bijvoorbeeld teksten, toneel- en muziekstukken.

censuur - zelfstandig naamwoord uitspraak: cen-suur 1. verbod op gedeeltes van teksten ♢ het verplicht schrappen van dit tekstgedeelte is censuur Zelfstandig naamwoord: cen-suur de censuur

CENSUUR, v. kerkelijk toezicht op en kerkelijke rechtspraak omtrent zuiverheid in leer en levenswandel; afkeurend oordeel, veroordeeling van een kerkelijk lichaam uitgaande, kerkelijke straf onder censuur staan; iem. onder censuur stellen, plaatsen, op hem eenige kerk olijke straf toepassen; ook zelfs hem in den kerkban doen, hem uit de kerkelijke gemeenschap sluiten; — disciplinaire straf door eene vergadering op een der leden toegepast de censuur op iem. toepassen, over iem. uitspreken;...

Censuur, afkomstig van het Latijnsche woord censura, beteekent onderzoek en beoordeeling van een persoon en van zijne handelwijze, alzoo ook het oordeel eener commissie van onderzoek over de bekwaamheid van een examinandus. Bij de Romeinen bestond eene censuur der zeden, waarover censoren (zie onder dit woord) gesteld waren; daarvan vindt men ook sporen bij de Grieken en Carthagers, en zij beijverde zich, om de bestaande zeden en gebruiken te handhaven. Zij strekte zich uit tot alles, wat, schoo...

Censuur - (Lat. censura), het ambt, de werkkring van de censoren, praeventief overheidstoezicht op de drukpers en op particuliere correspondentie. Zie BRIEVENGEHEIM en VRIJHEID VAN DRUKPERS.

censuur - [Lat. censura], v., 1. kerkelijk toezicht op en kerkelijke rechtspraak omtrent zuiverheid in leer en levenswandel; afkeurend oordeel, van een kerkelijk lichaam uitgaande veroordeling, kerkelijke straf: onder — staan; iemand onder — stellen, plaatsen, enigerlei kerkelijke straf op hem toepassen (ook de banvloek); disciplinaire straf door een vergadering op een der leden toegepast: de — op iemand toepassen, over iemand uitspreken; 2. (bij uitbreiding) afkeurend oordeel...

In de vroege Middeleeuwen betekende censuur: oordeel, proef. Het was de beoordeling van den examinator over den geëxamineerde. Je zou het kunnen vergelijken met de hedendaagse rapporten, waar jullie natuurlijk meer dan genoeg van weten.Maar sedert de uitvinding van de boekdrukkunst denkt men bij het woord censuur aan heel wat anders. Vóór die uitvinding hadden de bestuurders van stad, land en kerk geen moeite, om de verspreiding van betogen en boeken, welker verspreiding zij...

Censuur - beoordeeling, toezicht op de drukpers.

Censuur - (Lat. censura), 1° het ambt van Censor, in 443 v. Chr. in Rome ingesteld. Duidde tevens zijn uitspraak aan. 2° In de journalistiek onderscheidt men een geestelijke en een wereldlijke censuur. De eerste is de keuring op moreele of godsdienstige strekking van Katholieke dagbladen en tijdschriften door den daarvoor vanwege de geestelijke overheid aangestelden censor. Deze beoordeeling vindt, voor wat de dagbladen betreft, meestal a posteriori plaats, daar het in onzen tijd van sne...

censuur - Het onderzoeken van materiaal met als doel alles wat als bezwaarlijk wordt gezien, te onderdrukken of verwijderen.

censuur - v., onderzoek van gedrukte stukken, boeken, tooneelstukken, enz. of zij openbaargemaakt mogen worden; berisping ; in de R.-K. kerk verbodom aan ’t H. Avondmaal deel te nemen.

censuur - v. onderzoek en beoordeeling van staatswege van boekwerken (meestal vóór de uitgaaf), ook van tooneelstukken (vóór de opvoering)

v. toezicht op couranten, boeken en toneelstukken van wege de Paus of van wege een Staat waar geen drukpersvrijheid bestaat of waar deze tijdelijk of gedeeltelijk beperkt is; disciplinaire straf (inz. in de R.K. Hiërarchie); berisping.

Het Latijnsche woord censuur beteekent oordeel. De kerkelijke censuur is dus een kerkelijk oordeel over een zondaar. De elementen voor de kerkelijke censuur liggen duidelijk in de Schrift. Christus gaf aan zijn apostelen de sleutelmacht d. i. de macht om den toegang tot en de uitsluiting van het koninkrijk der hemelen onfeilbaar te bepalen (Matth. 16 : 19; 18 : 18; Joh. 20 : 23). En de apostelen vermaanden de gemeenten om bij het openbaar worden van een of andere ergerlijke zonde de censuur of t...

zie Boekenwet en Tucht.

Verbod om te intiem met de waarheid om te gaan.

(Lat. censura, beoordeling). Bij de Romeinen bestond een C. der zeden, die door censoren werd uitgeoefend. Tegenwoordig kent men hoofdzakelijk de kerkelijke, zedelijke en politieke C. op drukwerken en andere geestelijke uitingen.De R.K. Kerk heeft sedert het Concilie van Trente een Index librorum prohibitorum (Lijst van verboden boeken) en voor het drukken van R.K. godsdienstige boeken is toestemming van de geestelijke autoriteiten nodig. In het R.K. kerkrecht is C. een zware geestelijke straf,...