Heilige (295-373), een der vier grote kerkleraren van het O. en „vader der orthodoxie”, patriarch van Alexandrie. Bracht zijn jeugd door in de woestijn, onder leiding van de H.
Antonius. Op concilie van Nicea krachtig bestrijder van het Arianisme; ziet zijn leer van de waarachtige Godheid van Christus, diens wezensgelijkheid met de Vader (homo-ousios) daar aanvaard. In 328 patriarch van Alexandrie, in 335 door synode van Tyrus afgezet. Naar Trier verbannen ; 337 in Alexandrie terug, 339 te Antiochië veroordeeld. Verblijft 340-346 te Rome, van 346-355 weer in Alexandrie, wordt op aandrang van keizer Constantius op de synode van Milaan (355) opnieuw afgezet. Vlucht naar de Egyptische woestijn.
Keerde 362 naar Alexandrië terug, waar hij met nog een onderbreking in 365, tot zijn dood verbleef. Onderscheidde zich door onbuigzaamheid, asketische levenswandel en grote theologische kennis. Hoofdwerk de Logoi of redevoeringen tegen de Arianen. Feest 2 Mei.
