Rom. plebejisch geslacht;
(1) Marcus A. Orator (de Redenaar), 143-87 v.C., aanhanger van Sulla, door partijgangers van Marius omgebracht; een der grootste redenaars van Rome;
(2) Gaius A. Hybrida, 63 v.C. consul, te zamen met Cicero. In de samenzwering van Catilina speelde hij aanvankelijk verdachte rol, liet tenslotte Cicero tegen Catilina de vrije hand;
(3) Marcus A. Creticus, vader van de triumvir, leed 74 v.C smadelijke nederlaag tegen de zeerovers bij Creta, vandaar spotnaam „Creticus” ;
(4) Marcus Antonius, 82-30 v.C., de Triumvir (drieman), sloot zich 59 v.C. bij Caesar aan en nam deel aan de oorlog in Gallië (58-50). Na Caesar’s vermoording in 44 hitste hij de bevolking van Rome tegen de moordenaars op (vergelijk de lijkrede van A. in Shakespeare’s „Julius Caesar”); streefde naar de positie van Caesar, hetgeen niet gelukte; moest in schikking treden met Octavianus en Lepidus (2e driemanschap, 43 v.C.). Na overwinning op moordenaars van Caesar bij Philippi (42) verkreeg A. het O. deel van het Rom. Rijk. Hij regeerde in Alexandrië als Oosters despoot en geraakte volkomen onder de invloed van de Egyptische koningin Cleopatra. De Senaat verklaarde haar de oorlog en A. en Cleopatra leden bij Actium (31) verpletterende nederlaag; A. stortte zich daarop in zijn zwaard.
