Anâkreon

betekenis & definitie

(6e eeuw v.C.), Gr. lyrisch dichter, toonbeeld voor later tijden door zijn liefdeliedjes in korte regels van bekoorlijke maat; reeds tijdens zijn leven (aan hoven op Samos en te Athene) beroemd. A.-tische -poëzie, verskunst naar het model van die van A.\ bij de Rom. beoefend door Catullus, Tibullus e.a., voorts in Frankrijk (Chaulieu), Italië (Chiabrera, Testi e.a.), Duitsland (groep „Anakreontiker”, 18e eeuw).