opneming van een lid van een groep in een andere, meer speciaal aanneming van vreemden als kind. A. komt veel voor bij primitieve volken, met doel het kind te helpen of het verkrijgen van een nazaat.
In het Rom. recht werd door de adoptio een persoon onder de vaderlijke macht van een ander gebracht. Door het Rom. recht is de A. in de meeste moderne rechtsstelsels gekomen. Het Oudned. recht kende de A. sporadisch. Onder het regime van de Code Civil (1811-1838) bestond zij in Ned., doch het B.W. heeft haar niet overgenomen. Ook het Ned.-Ind. recht voor Europeanen kent geen A. Voor de Chinezen in Indië is zij wel toegestaan.
Eveneens voor de Inlandse bevolking, hoewel de Islam haar verbiedt. In België bestaat A. Volgens het oude B.W. moest adoptant minstens 60 jaar zijn en geadopteerde meerderjarig. De adoptant moest de geadopteerde 6 jaar gedurende diens minderjarigheid verzorgd hebben. Krachtens wet van 22 Mrt 1940 kan iedere persoon van 35 jaar en ouder een ander, al dan niet meerderjarig, adopteren. Leeftijdsverschil van 15 jaar is vereist.
