XYZ van de klassieke muziek

Katja Reichenfeld (2003)

Gepubliceerd op 21-03-2017

Rococo

betekenis & definitie

Rococo is in de beeldende kunst, de architectuur en de toegepaste kunsten, de fase ná de Barok, waarin elegante en a-symmetrische decoraties werden toegepast, zoals de 'rocaille', het schelpmotief.

De stijl ontstond eind 17e eeuw in Frankrijk. In de muziek duidt men met dit begrip op de verfijnde stijl van Couperin, Rameau en J.Chr.Bach uit de eerste helft van de 18e eeuw. De termen 'Rococo', 'Galante stijl" en 'Empfindsamkeit" overlappen elkaar. Alledrie worden zij gebruikt voor muziek uit de periode ná de Barok en vóór de Klassieke periode. Met 'Rococo' geeft men vooral het decoratieve element aan.