Een concert (Lat. concertare, strijden, lt. tot overeenstemming komen) is vóór 1700: een meerdelige instrumentale compositie waarin uiteenlopende en soms contrasterende krachten tot een geheel worden samengebracht.
Na 1700: een driedelig werk voor een solistengroep en orkest: het barokke 'concerto grosso'. Hierin voerden de solisten een dialoog met een groot ensemble. Gelijktijdig ontstond het soloconcert voor één solist en orkest. Vanaf de 18e eeuw werd dit genre in handen van virtuoze componerende instrumentalisten een enorm succesvol genre, culminerend in de grote pianoen vioolconcerten van de Romantiek.
