Als aanbod en vraag vrij worden gelaten, zal bij een prijsstijging het aanbod toenemen. Als de prijs daalt, zal de geboden hoeveelheid afnemen. Als we dit in een grafiek trachten weer te geven, stellen we de aanbodlijn in de eenvoudigste vorm voor door een rechte stijgende lijn.
Als we het aanbod van één producent weergeven, spreken we van de individuele aanbodlijn. Hebben we de gezamenlijke producenten op het oog, dan spreken we van de collectieve aanbodlijn. Een korte termijn-aanbodlijn gaat uit van een vaste capaciteit bij de producenten en een gegeven aantal bieders. Als deze factoren variabel gesteld worden, krijgen we een lange termijn-aanbodlijn. De vraaglijn wordt in de grafiek weergegeven door een dalende lijn. Waar de twee lijnen elkaar snijden, ontstaat bij een gegeven aanbod de evenwichtsprijs. Dit is de prijs waarbij de aangeboden en de gevraagde hoeveelheid gelijk zijn. Wanneer een bepaalde minimumprijs wordt gegarandeerd, ontstaat gemakkelijk een aanbodoverschot. Zo zijn in de EG de boterberg en de melkplas ontstaan, die inmiddels al praktisch weer zijn verdwenen.
Bij een maximumprijs kan een vraagoverschot ontstaan. Dit is het geval bij hüurwoningen. Het gevolg is dat een huisbaas niet veel aan onderhoud hoeft te doen, want: ‘voor jou tien anderen’.
