Ritus

betekenis & definitie

de gebruikelijke en door de → rubrieken voorgeschreven wijze, waarop een liturgische handeling verricht wordt. Vandaar, dat men zegt, dat een feest volgens den → dubbel-ritus (als duplex) gevierd moet worden. Vandaar is het woord uitgebreid op de liturgische systemen in de Kerk, de manieren, waarop afzonderlijke kerken (Lyonsche R.), religieuze Orden (Dominicaansche R., Karmelieten-R., Kartuizer-R.) of geheele Kerken (Oostersche R.) den openbaren eeredienst hebben ingericht. In deze beteekenis staat R. niet alleen gelijk met liturgie (Oostersche liturgie), maar ook met het kerkelijk leven en kerkelijk recht. De katholieken behooren tot den R., waarin zij gedoopt zijn; alleen met toestemming van den → Apostolischen Stoel kan men van R. veranderen. De verschillende R.-en worden door de Kerk niet alleen geduld, maar ook beschermd (door de → Romeinsche Congregatie der Riten voor de Latijnsche Kerk; door Rom. Congregatie voor Oostersche Kerken voor de geünieerde kerken van het Oosten). Zie ook Romeinsche Ritus, Latijnsche Ritus, Oostersche Ritus, Mozarabische Ritus, Ambrosiaansche Ritus, Gallicaansche Ritus en het artikel: Hiërarchie der H. Kerk.