Eed

betekenis & definitie

de daad (woorden en gebaar), waardoor men God tot getuige wil nemen, dat men de waarheid spreekt of zijn belofte volbrengen wil. Hij is geoorloofd, wanneer hij geschiedt om een gewichtige reden (is deze niet aanwezig, dan doet men dagelijksche zonde), omtrent een geoorloofde zaak (de eed, waardoor men zich tot iets kwaads verplicht, mag niet gehouden worden) en overeenkomstig de waarheid. Iets onder eede bevestigen, wat men zelf voor onwaar houdt of twijfelachtig; of iets beloven, wat men niet voornemens is te vervullen is meineed, en altijd groote zonde.