Bijbel

betekenis & definitie

(Heilige Schrift), de verzameling van boeken, die onder ingeving van den H. Geest zijn geschreven en als zoodanig door de Kerk zijn erkend (zie canoniek). Ofschoon te boek gesteld door menschen, is door de ingeving van den H. Geest God de auteur van den Bijbel; vandaar dat de B. terecht → Boek der Boeken genoemd wordt. Daarom is de Bijbel in alle zaken, die door de gewijde schrijvers bevestigd worden, onfeilbaar. De B. bevat mét de goddelijke Overlevering de geopenbaarde waarheden (het gesproken en geschreven Woord Gods). De authentieke uitleg van den B. berust bij het kerkelijk gezag. De B. bestaat uit twee gedeelten, het → Oude en het → Nieuwe Testament, naar gelang de boeken geschreven zijn vóór of na Christus, dus tot het Oude of Nieuwe Verbond behooren. De B. is oorspronkelijk geschreven gedeeltelijk in het Hebreeuwsch, het Arameesch en het Grieksch en in zeer veel talen vertaald. De Latijnsche vertaling van den H. Hiëronymus, de → vulgaat geheeten, is door de Kerk als → authentieken tekst aangenomen.