Berouw

betekenis & definitie

een daad van den wil, die de zonde betreurt en verfoeit, met het voornemen van niet meer te zondigen, noodzakelijke voorwaarde voor de vergiffenis. Het moet waarachtig zijn (de zonde boven alle kwaad verfoeiend), algemeen (over alle → doodzonden) en bovennatuurlijk in oorsprong en beweegreden. Naargelang de bovennatuurlijke beweegreden, onderscheidt men een volmaakt berouw (contritio, uit liefde tot God) en onvolmaakt berouw (attritio, uit vrees voor de straf der zonde). Dit laatste is voor de → biecht voldoende, het eerste vergeeft de zonden ook buiten de biecht, doch ontheft niet van de verplichting tot biechten van de → doodzonden, indien dit later mogelijk is.