(eigenlijk: WangSjouzjen), Chin. wijsgeer, die vooral in Japan, méér nog dan in China, tal van aanhangers en vereerders heeft.* 1472, † 1528. Zijn geschriften waren een soort brevier voor alle Japansche officieren uit den oorlog tegen Rusland. Eerst de laatste 25 a 30 jaar wordt hij in China weer veel gelezen en zijn zijn werken in tal van goedkoope edities verspreid.
W. was een hoog ambtenaar en generaal uit de Ming-dynastie. Op zijn 37e jaar, toen hij tijdelijk in ongenade leefde, kwam hij tot de overtuiging dat noch het Confucianisme, noch Lao Tze’s leer, noch het Boeddhisme hem konden bevredigen, en zijn denken concentreerde zich vooral op het begrip „li” (vgl. → Tsjoe Hsi).
Gedeeltelijke vertaling zijner werken vindt men in: dr. F. G. Henke, The Philosophy of Wang Yang Ming (Chicago 1916). Borel.