Katholieke Encyclopaedie

Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)

Gepubliceerd op 04-11-2019

Verwonding

betekenis & definitie

Scheiding van den normalen samenhang van levend weefsel door mechanisch geweld. Voor geneesk. zie →Wond. Voor het strafrecht zie →Mishandeling.

Moraal. V. is dikwijls tevens →verminking. Echter niet altijd. Tegen zijn wil iemand verwonden is onrecht. Zichzelf verwonden of toestemming ertoe geven aan anderen, is in den regel ongeoorloofd; het kan echter geoorloofd zijn als er een ernstige reden voor is. Deze moet gewichtiger zijn, naarmate de v. zwaarder is.

Met name is het geoorloofd, als de v. noodig is in het belang van heel het lichaam, bijv. bij operaties. Wanneer de v. geen blijvende schade aan het lichaam toebrengt, omdat de natuur de gevolgen weer heelt, kunnen ook andere redenen v. geoorloofd maken. Een voorbeeld is de v., toegebracht om bloedtransfusie te kunnen verrichten. Wanneer verwonden tevens verminken is, moet de zedelijkheid beoordeeld worden naar de regels, die voor →verminking gelden.

Een onrechtmatigen aanvaller verwonden uit noodzakelijke zelfverdediging is geen kwaad, als de wetten der zelfverdediging worden onderhouden. Bender.