Katholieke Encyclopaedie

Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)

Gepubliceerd op 04-11-2019

Verkrachting

betekenis & definitie

is de "schending van een vrouw of meisje door de met overmacht afgedwongen daad van geslachtelijke gemeenschap. V. is groot onrecht van speciaal soort, haar (en soms ook anderen, als den ouders, den echtgenoot) aangedaan. De onrechtpleger is in geweten verplicht de aldus toegebrachte schade zooveel mogelijk te vergoeden; ook de schadelijke gevolgen, die men redelijk uit zulk een daad kan voorzien, bijv. de kosten, die gevolgde zwangerschap meebrengt of die van het grootbrengen van het kind. Er kan echter nog allerlei andere schade uit v. voortvloeien.

In vele gevallen kunnen de benadeelden de schadevergoeding in rechten opvorderen.Bender.

Recht. V. is een van de oudste en meest algemeen strafbaar gestelde zedenmisdrijven, d.w.z. misdrijven tegen de zedelijkheid, vnl. op sexueel gebied.

Ned. Recht. Art. 242 W. v. Str. stelt als v. met gevangenisstraf van ten hoogste twaalf jaar strafbaar het door geweld of bedreiging met geweld een vrouw dwingen tot buitenechtelijke vleeschelijke gemeenschap. Met het plegen van geweld wordt gelijk gesteld het brengen in een staat van bewusteloosheid of onmacht (art. 81). Pompe.

Het Belg. recht verstaat onder v. de daad van geslachtelijke gemeenschap, zonder toestemming of zonder geldige toestemming van het slachtoffer. Opdat er v. zou zijn, moet de dader zijn inzicht bereikt hebben, hetzij door middel van gewelddaden of erge bedreigingen, hetzij door list, hetzij door gebruik te maken van een persoon, die, ten gevolge van ziekte, krenking zijner vermogens, of door alle andere toevallige oorzaak, het gebruik van zijn zinnen had verloren, of daarvan door eenig arglist was beroofd (art. 375 vlg.

W.v.Str.).

Collin.

< >