of polygoon (meetk.), een gesloten gebroken lijn, die ontstaat door van een aantal punten A1, A2, . . ., An (hoekpunten), A1 met A2, A2 met A3, enz. en tenslotte An met A1 door lijnstukken (zijden) te verbinden. Een diagonaal is een lijnstuk, dat twee hoekpunten verbindt, maar geen zijde is. Men heeft een vlakken v., als alle hoekpunten in één plat vlak liggen, anders een scheeven v. Een v. met 4, 5, . . ., n hoekpunten is een vierhoek, vijfhoek, . . ., n-hoek.
Een v. in den gewonen zin van het woord is een vlakke v., welks zijden (zonder verlengd te worden) elkaar slechts in de hoekpunten snijden. De punten, die een cirkelomtrek verdeelen in een aantal gelijke deelen, bepalen een regelmatigen veelhoek, d.i. een veelhoek met gelijke hoeken en gelijke zijden; verbindt men het middelpunt van den cirkel met twee opeenvolgende hoekpunten, dan ontstaat een middelpuntsdriehoek. Onder een rationalen veelhoek verstaat men een veelhoek, waarvan alle zijden en diagonalen en de oppervlakte door rationale getallen worden voorgesteld. v. Kol.
